قارچ شناسی
الکتروفورز
آزمایش‌های مربوط به بخش انگل‌شناسی توسط کارشناس مسئول این واحد از ساعات ابتدایی شروع به کار آزمایشگاه انجام می‌شود.
نمونه‌های این واحد به دو دسته تقسیم می‌شود:
۱ – نمونه‌های کشت که بلافاصله تفکیک و تحویل بخش میکروب‌شناسی داده می‌شود تا بلافاصله کشت انجام شود.
۲ – نمونه‌های واحد انگل‌شناسی که به روش‌های متداول و مورد تایید استانداردهای آزمایشگاهی انجام می‌گردد.
در این واحد همچون سایر بخش‌ها نمونه‌های اورژانسی در اولویت هستند. در تشخیص اوژانسی بودن نمونه علاوه بر درخواست بیمار یا پزشک، پرسنل بخش موظف به در اولویت قرار دادن نمونه‌هایی با شرایط تعریف شده‌ی یک نمونه‌ی اورژانسی هستند (از جمله نمونه‌های اسهالی، موکوسی، خونی و…)
انگل‌شناسی علمی است که به مطالعه شکل خارجی و داخلی و سیر تکامل و طرز سرایت انگل به انسان و حیوان می‌پردازد. انگل یا پارازیت، به موجودی گفته می‌شود که بطور موقت و یا دائم در سطح خارجی یا داخل بدن موجود زنده دیگری زندگی کرده و از این زندگی فایده می‌برد.
از آنجایی‌که بیماریهای انگلی اغلب دارای سیر مزمن بوده و کمتر با آثار و علایم بالینی همراه هستند، لذا افراد آلوده ممکن است بعد از بهبود ظاهری و بدون داشتن هر گونه علایم‌کلینیکی به صورت ناقلین بیماری درآیند و خود نقش منبع آلوده را برای افراد سالم به عهده بگیرند. کودکان به سبب پایین‌تر بودن سطح ایمنی و تماس بیشتر با خاک و مواد آلوده و نیز عدم رعایت موازین اولیه بهداشتی بیشتر از بزرگسالان در معرض ابتلا به این انگل‌ها قرار دارند. بدین جهت آگاهی ازنقش بیماریهای انگلی، راههای پیشگیری از آنها و تشخیص دقیق و صحیح آن ها از اهمیت خاصی برخوردار است.
تشخیص
تظاهرات بالینی در اغلب بیماریهای انگلی آن قدر عمومی است که در بسیاری موارد بنای تشخیص بر پایه نشانه شناسی کافی نیست. اگر چه یک پزشک باتجربه ممکن است علائم و نشانه های ویژه برخی بیماری انگلی را شناسایی کند، ولی در موارد غیر معمول ممکن است نشانه‌ها آنچنان گیج کننده باشند که هیچ تابلوی بالینی واضحی را نشان ندهند. همچنین بسیاری از عفونت ها بویژه عفونت های کرمی نشانه های کم و غیر مشخصی داشته و اغلب از نظر بالینی غیر قابل افتراق هستند. تشخیص نهایی و شیوه درمانی درست، نیاز به شناسایی انگل در آزمایشگاه دارد.
